A my trąbimy i trąbimy, czy tu słyszy nas ktoś?
Ślemy promyk dobra – złu na złość!

Wszyscy głośno, wszyscy równo – bębny, skrzypce, bas
gramy Bogu i bliźniemu, już nie pierwszy raz.
Flet, gitary, gwizdek, djemba – ten radosny huk,
wszystkie dźwięki tej piosenki niech usłyszy Bóg!

Nic nam więcej nie potrzeba…W dźwiękach muzy tej
chcemy dostać się do nieba! Jak chcesz, to się śmiej!
W tej muzyce nasza siła – serca, rąk i nóg!
A na dźwięki tej piosenki cieszy się nasz Bóg!

Kiedyś przyjdzie schować „trąby”
gdzieś na szafy dno.
Sprzedać bas, spakować bębny…
Kiedyś…A póki co…