Jej smukłe palce naprężone krzykiem         F# G

pęk rudych włosów na łebku od gwoździa      F# G

jeszcze nie odszedł czarnych cieni oddział  F# G

czeka aż wreszcie oswoi się z ciszą         F# A G F#


Jej czarne oczy odbijają niebo              F# G

trzy białe ptaki zatopione w bazalt         F# G

na kitach hełmów piór zmierzwionych sadza   F# G

za białym ptakiem chciałaby polecieć        F# B G F#


Jej białe zęby usta słodkie wargi

płowieją cichną mamroczą modlitwy

pęk rudych rdestów dłoni uścisk słaby

jeszcze próbuje powstrzymać źdźbło trawy


Jej czarne oczy odbijają nicość

zimną i brudną błyszczą bladym spiżem

jakby już była za tamtą ostatnią granicą

gdzie z niebios lecą w dół płonące krzyże


Vivo sin vivir en mi                        F#

y de tal manera espero                      G

que muero porque no muero                   F#