Sara Bob Dylan

LeżaEmłem na wydmie z głowAmą wśród chmur,
Dzieci w piaDsku wykopały wiaderkamiEm dół.
ZbliżyEmłaś się do mnie, widziałAmem jak przeszłaś,
Zawsze bDyłaś tak blisko, a jednEmak daleko.
GSaraBm, SarCa - żebyś byłaD tu ze mną co musi sCię stać?   Em 
GSaraBm, SarCa - tak łatwoD jest patrzeć, lecz trudno Cto złapać.  Em 

Widzę jak z piasku rośnie wielka wieża,
Dzieci biegną do wody by napełnić wiaderka
I widzę gdy muszelki wypadają im z rąk,
Kiedy tam i z powrotem biegają tak wciąż.
Sara, Sara - mój słodki aniele, skarbie mego życia,
Sara, Sara - promienny klejnocie, moja tajemnico.

Śpiąc nocą wśród drzew, przy ogniu leżę
Pijąc biały rum w Portugalskim barze.
Skacząc dla nich jak żaba, słuchając o Śnieżce,
Ty w Savanna-la-Mar na targowisku jesteś.
Sara, Sara - wszystko jest tak jasne, jak Ty w mej pamięci,
Sara, Sara - że kocham Cię, nigdy żałował nie będę.

Wciąż słyszę dzwony w domu Metodystów,
Może zażyłbym leki i z głowy miał wszystko.
W hotelu Chelsea dziś przyszło mi zostać,
Pisać dla Ciebie „DAMĘ Z RÓWNIN O SMUTNYCH OCZACH”.
Sara, Sara - gdziekolwiek będziemy, jednak zawsze razem,
Sara, Sara - piękna pani, tak droga memu sercu na zawsze.

Nie wiem jak to się stało, że Ciebie spotkałem,
W tropikalnej burzy wysłał mi cię posłaniec.
Byłaś tam zimą, blask księżyca na śniegu
I gdy było gorąco wśród stawu liliowego.
Sara, Sara - Skorpion Sfinks w perkalowej sukni,
Sara, Sara - na słabości moje lepiej oko przymknij.

Teraz plaża jest pusta, prócz paru wodorostów
I wraku statku co na brzegu został.
Zjawiałaś się zawsze, gdy byłem w potrzebie,
Z mapą i kluczem, bym mógł trafić do Ciebie.
Sara, och Sara - olśniewająca nimfa ze strzałą i łukiem,
Sara, och Sara - nie zostawiaj mnie nigdy samego już tutaj.




Rate this interpretation
anonim