C D e h C D e h Było kiedyś w pewnym mieście wielkie poruszenie C D e h C D G h wystawiano niesłychanie piękne przedstawienie a E a D G D e h G D e h wszyscy dobrze się bawili, chociaż był wyjątek Młoda pani w pierwszym rzędzie wszystko miała za nic C D e h C D e h nawet to, że śpiewak śpiewał tylko dla tej pani C D e h C D G h i gdy rozum tracił dla niej, śmiała się, klaskała a a E E a D G D e h G D e h W drugim akcie śpiewak śpiewał znacznie już rozważniej C D e h C D e h młoda pani była jednak ciągle niepoważna C D e h C D G h aż do chwili, kiedy nagle, nagle wśród pokazu a a E E a D G D e h padły słowa: G D e h G C G D Nie dokazuj, miła nie dokazuj G C G E przecież nie jest z ciebie znowu taki cud a E a h7 nie od razu, miła nie od razu e A7 D D A D G D G C G D G nie od razu stopisz serca mego lód Innym razem zaproszony byłem na wernisaż C D e h C D e h na wystawę późną nocą w głębokich piwnicach C D e h C D G h czy to były płótna mistrza Jana czy Kantego a a E E a D G D e h nie pamiętam tego G D e h Były tam obrazy wielkie, płótna kolorowe C D e h C D e h z nieskromnymi kobietami szkice nastrojowe C D e h C D G h całe szczęście, że naturą martwą jednak były a a E E a D G D e h G D e h G C G D G C G E a E a h7 e A7 D Nie dokazuj, miła nie dokazuj... G C G D G C G E a E a h7 e A7 D (D A D G D G C G D G) Nie dokazuj, miła nie dokazuj... Była także pewna chwila, której nie zapomnę C D e h C D e h Był raz wieczór rozmarzony i nadzieje płonne C D e h C D G h przez dziewczynę z końca sali podobną do róży a a E E a D G D e h której taniec w sercu moim święty spokój zburzył G D e h Wtedy zdarzył się niezwykły, przedziwny wypadek C D e C D e sam już nie wiem jak to było, trudno opowiadać C D e C D e jedno tylko dziś pamiętam - jak jej zaśpiewałem: a E a D G D e h G D e h "Usta milczą, dusza śpiewa G D G D a E a7 usta milczą, świat rozbrzmiewa" a E a E G D7 G lecz dziewczyna nie słuchała tańcem już zajęta G D e h w tańcu komuś zaśpiewała to co tak pamiętam G D e h "Nie dokazuj, miły nie dokazuj G C G D przecież nie jest z ciebie znowu taki cud G C G E nie od razu, miły nie od razu a E a h7 Nie od razu stopisz serca mego lód" e A7 D D A D G C G D G C G E a E a h7 e A7 D D A D Nie dokazuj, miła nie dokazuj...

{Wstęp} C D e h C D e h C D e h C D C D e h C D e h Było kiedyś w pewnym mieście wielkie poruszenie, C D e h C D e h Wystawiano niesłychanie piękne przedstawienie. a E a h G Wszyscy dobrze się bawili, chociaż był wyjątek. G D e h G D e h C D e h C D e h Młoda pani w pierwszym rzędzie wszystko miała za nic, C D e h C D e h Nawet to, że śpiewak śpiewał tylko dla tej pani. a E a h G I gdy rozum tracił dla niej, śmiała się, klaskała. G D e h G D e h C D e h C D e h W drugim akcie śpiewak śpiewał znacznie już rozważniej, C D e h C D e h Młoda pani była jednak ciągle niepoważna. a E a h G Aż do chwili, kiedy nagle, nagle wśród pokazu... G D e h G D e h (Padły słowa...) {Ref} G C G D Nie dokazuj, miła nie dokazuj, G C G E Przecież nie jest z ciebie znowu taki cud. a E a H7 Nie od razu, miła nie od razu, e A7 D Nie od razu stopisz serca mego lód! G C G D Nie dokazuj, miła nie dokazuj, G C G E Przecież nie jest z ciebie znowu taki cud. a E a H7 Nie od razu, miła nie od razu, e A7 D Nie od razu stopisz serca mego lód! G D e h G D e h C D {Zwr} C D e h C D e h Innym razem zaproszony byłem na wernisaż, C D e h C D e h Na wystawę późną nocą w głębokich piwnicach. a E a h G Czy to były płótna mistrza Jana czy Kantego... G D e h G D e h (Nie pamiętam tego...) C D e h C D e h Były tam obrazy wielkie, płótna kolorowe, C D e h C D e h Z nieskromnymi kobietami szkice nastrojowe. a E a h G Całe szczęście, że naturą martwą jednak były... G D e h G D e h {Ref} G C G D Nie dokazuj, miła nie dokazuj, G C G E Przecież nie jest z ciebie znowu taki cud. a E a H7 Nie od razu, miła nie od razu, e A7 D Nie od razu stopisz serca mego lód! G C G D Nie dokazuj, miła nie dokazuj, G C G E Przecież nie jest z ciebie znowu taki cud. a E a H7 Nie od razu, miła nie od razu, e A7 D Nie od razu stopisz serca mego lód! G D e h G D e h C D {Zwr} C D e h C D e h Była także pewna chwila, której nie zapomnę, C D e h C D e h Był raz wieczór rozmarzony i nadzieje płonne. a E a h G Przez dziewczynę z końca sali - podobną do róży... {Przejście} G D e h G D e h (Której taniec w sercu moim święty spokój zburzył) C D e e C D e e (Wtedy zdarzył się niezwykły, przedziwny wypadek) C D e e C D e e (Sam już nie wiem jak to było, trudno opowiadać) a a E E a h G (Jedno tylko dziś pamiętam - jak jej zaśpiewałem...) G D e h G D e h G D G D a E a7 ("Usta milczą, dusza śpiewa) a E a E (Usta milczą, świat rozbrzmiewa") G D7 (Lecz dziewczyna nie słyszała) G D e h (Tańcem już zajęta) G D e h (W tańcu komuś zaśpiewała, to co tak pamiętam...) {Ref} G C G D Nie dokazuj, miły nie dokazuj, G C G E Przecież nie jest z ciebie znowu taki cud. a E a H7 Nie od razu, miły nie od razu, e A7 D Nie od razu stopisz serca mego lód! G C G D Nie dokazuj, miła nie dokazuj, G C G E Przecież nie jest z ciebie znowu taki cud. a E a H7 Nie od razu, miła nie od razu, e A7 D Nie od razu stopisz serca mego lód! G C G D La la laj - laj - laj... G C G E a E a H7 e A7 D G