DmŚpiewa Ci obcy wiaGmtr,
A7Zachwyca piękny świDmat,
a serce tGmęsknDmi.
DmBo gdzieś daleko stGmąd,
A7Został rodzinny dDmom,
tam jest najpA7iękniDmej.   D7  

Tam właśnie teGmraz - rCozkwitły kwiDmaty,
Stokrotki, fioA7łki, kaczeńce i mDmaki.D7  
Pod polskim niGmebem,
W Cszczerym polu wyrDmosły,
Ojczyste kwiAaty.
w ich zapA7achu, urodzie, jest PDmolska.

Żeby tak jeszcze raz,
Ujrzeć ojczysty las,
pola i łąki...
I do matczynych rąk,
Przynieść z zielonych łąk,
rozkwitłe pąki...

Bo najpiękniejsze są polskie kwiaty,
Stokrotki, fiołki, kaczeńce i maki.
Pod polskim niebem,
W szczerym polu wyrosły,
Ojczyste kwiaty.
w ich zapachu, urodzie, jest Polska.

Śpiewa Ci obcy wiatr,
Tułaczy los Cię gna,
hen, gdzieś po świecie...
Zabierz ze sobą w świat,
Zabierz z rodzinnych stron,
mały bukiecik...

Weź z tą piosenką bukiecik kwiatów,
Stokrotek, fiołków, kaczeńców i maków.
Pod polskim niebem, w szczerym polu wyrosły,
Ojczyste kwiaty.
w ich zapachu, urodzie, jest Polska.

Bo najpiękniejsze są polskie kwiaty,
Stokrotki, fiołki, kaczeńce i maki.
Pod polskim niebem,
W szczerym polu wyrosły,
Ojczyste kwiaty.
w ich zapachu, urodzie, jest Polska.