am dm E7 Niech ktoś zatrzyma wreszcie świat E Ja wysiadam am dm E F/E/am Na pierwszej stacji, teraz, tu am dm E7 Niech ktoś zatrzyma wreszcie świat E Bo wysiadam am dm E Przez życie nie chcę gnać bez tchu A A7 Jak w kołowrotku bezwolnie się kręcę dm Gubiąc wątek i dni dm A jakiś bies wciąż powtarza mi: prędzej A życie przecież po to jest, żeby pożyć By spytać siebie: mieć czy być? Bo życie przecież po to jest, by pożyć Nim w kołowrotku pęknie nić Jak w kołowrotku bezwolnie się kręcę Gubiąc wątek i dni A jakiś bies wciąż powtarza mi: prędzej Niech ktoś zatrzyma wreszcie świat Ja wysiadam Na pierwszej stacji, teraz, tu Już nie chcę z nikim ścigać się Z sił opadam Przez życie nie chcę gnać bez tchu d a Będę tracić czas d a Szukać dobrych gwiazd d Gapić się na dziury w niebie a Jak najdłużej kochać Ciebie \ F Na to nie szkoda mi a F/E Zmierzchów, poranków i nocy Jak w kołowrotku...

a d E7 Niech ktoś zatrzyma wreszcie świat E Ja wysiadam a d E F E a Na pierwszej stacji, teraz, tu a d E7 Niech ktoś zatrzyma wreszcie świat E Bo wysiadam a d E Przez życie nie chcę gnać bez tchu A A7 Jak w kołowrotku bezwolnie się kręcę d Gubiąc wątek i dni d A jakiś bies wciąż powtarza mi: prędzej A życie przecież po to jest, żeby pożyć By spytać siebie: mieć czy być? Bo życie przecież po to jest, by pożyć Nim w kołowrotku pęknie nić Jak w kołowrotku bezwolnie się kręcę Gubiąc wątek i dni A jakiś bies wciąż powtarza mi: prędzej Niech ktoś zatrzyma wreszcie świat Ja wysiadam Na pierwszej stacji, teraz, tu Już nie chcę z nikim ścigać się Z sił opadam Przez życie nie chcę gnać bez tchu d a Będę tracić czas d a Szukać dobrych gwiazd d Gapić się na dziury w niebie a Jak najdłużej kochać Ciebie F Na to nie szkoda mi a F E Zmierzchów, poranków i nocy Jak w kołowrotku...