Capo II Intro: a E / x3 aEa a E Jak wiadomo, na początku, a E To proste zdaje się. d a Wszystko było w porządku - E Miałem Ciebie, a Ty mnie. a E Nie ma o czym więcej marzyć. a E Być z miłością za pan brat. d a Uśmiech gościł na Twej twarzy, E a A u stóp mieliśmy świat! F C Oto najpiękniejsza z bajek G a Się zdarzyła właśnie mi, F C Kiedy dałaś mi zegarek G a By nam liczył dobre dni. F C O, ironio, kto by wierzył, E a Że coś tak poróżni nas, F E Gdy zegarek nam odmierzył a E a E a Wspólny czas. a E A po wszystkim rozpaczałem a E W rytm wskazówek: tik i tak. d a Bo z zegarkiem sam zostałem, E Do kompletu Ciebie brak. a E I tak żyłem własną zgubą, a E Próżno czekać na Twój ruch. d a Mój przyjaciel stracił lubą, E a Więc cierpieliśmy we dwóch. F C Przykra sprawa to niestety, G a Że na palcu sygnet miał, F C Bo go dostał od kobiety, G a Której w zamian serce dał. F C Obaj mając artefakty E a Definiujące nasz stan, F Łącząc fakty, E a E a E Uknuliśmy nasz plan. a E Więc oddałem mu zegarek, a E Choć nie było z tym przyjemnie. d Mówię: a „Schowaj jak najdalej, E Jak najdalej ode mnie! a E Te zdarzenia też mnie smucą, a E Lecz swój sygnet oddaj mnie, d a A gdy one do nas wrócą, E a Znowu wymienimy się.” F C Nadzieja pozwalała G a Snuć powroty w wyobraźni. F C Wspólna rozpacz się stała G a Fundamentem tej przyjaźni. F C Gdy oznajmił dnia pewnego: E a „Piękna rzecz się zdarzyła!”, F E a E a E Bo ona do niego wróciła. a E Co się później wydarzyło a E Domyśliłoby się dziecię. d a On z radością, że aż miło E Mi przypomniał o sygnecie. a E Więc czym prędzej mu go dałem a E A przyjaciel do mnie w słowa: d a „Ja zachowam Twój zegarek, E a Wszak umowa, to umowa” F C Piszę słowa tej piosenki, G a Bo go wciąż nie odzyskałem. F C Nic nie zdobi mojej ręki, G a Choć już swoje wycierpiałem. F C „On wyrzucił Twój podarek E a Do pudełka lub do lasu.” F Tak straciłem mój zegarek, E A wraz z nim poczucie czasu! a E Lecz o zwrot nie będę prosić, a E Bo zbyt podle się z tym czuję. a E Próbowałem inne nosić, a E Ale żaden nie pasuje. d a Z samym sobą w wiecznej walce E a Zmagam się z tą przypadłością, F Że ucieka czas przez palce, E A ja żyję wciąż przeszłością. a E Nie wiem gdzie szukać pomocy a E Na moje niewyspanie, a E Bo nie mogę zasnąć w nocy a E Gdy nie koi mnie tykanie. d a Pojawiła się zawiłość E a W ciemnym serca zakamarku. F Chciałbym komuś, dać mu miłość, E Lecz utknęła w tym zegarku! a E A więc jestem pełen złości, a E Ulga od niej będzie złotem. a E Nie chcę mieć Twojej litości, a E Chcę zegarek mieć z powrotem. F C Nie wiem, ile już minęło, G a Czas mi zatrzymała strata. F Ile godzin upłynęło, E Czy to dni, czy to już lata? a E To zbyt wiele mnie kosztuje. a E Znowu prosić byś wracała. a E Chociaż gdzieś pod skórą czuję, a E Że zegarek nadal działa. F C Oto najstraszniejsza z bajek G a Się zdarzyła właśnie mi. F Kiedy dałaś mi zegarek E By nam liczył dobre dni!

Intro: a E / x3 E6-------5-0-5-X a E Jak wiadomo, na początku, a E To proste zdaje się. d Am Wszystko było w porządku - E Miałem Ciebie, a Ty mnie. a E Nie ma o czym więcej marzyć. a E Być z miłością za pan brat. d Am Uśmiech gościł na Twej twarzy, E Am A u stóp mieliśmy świat! F C Oto najpiękniejsza z bajek G Am Się zdarzyła właśnie mi, F C Kiedy dałaś mi zegarek G Am By nam liczył dobre dni. F C O, ironio, kto by wierzył, E Am Że coś tak poróżni nas, F E Gdy zegarek nam odmierzył Am E Am E Am Wspólny czas. a E A po wszystkim rozpaczałem a E W rytm wskazówek: tik i tak. d Am Bo z zegarkiem sam zostałem, E Do kompletu Ciebie brak. a E I tak żyłem własną zgubą, a E Próżno czekać na Twój ruch. d Am Mój przyjaciel stracił lubą, E Am Więc cierpieliśmy we dwóch. F C Przykra sprawa to niestety, G Am Że na palcu sygnet miał, F C Bo go dostał od kobiety, G Am Której w zamian serce dał. F C Obaj mając artefakty E Am Definiujące nasz stan, F Łącząc fakty, E a E a E Uknuliśmy nasz plan. Am E Więc oddałem mu zegarek, Am E Choć nie było z tym przyjemnie. d Mówię: Am „Schowaj jak najdalej, E Jak najdalej ode mnie! a E Te zdarzenia też mnie smucą, a E Lecz swój sygnet oddaj mnie, d Am A gdy one do nas wrócą, E Am Znowu wymienimy się.” F C Nadzieja pozwalała G Am Snuć powroty w wyobraźni. F C Wspólna rozpacz się stała G Am Fundamentem tej przyjaźni. F C Gdy oznajmił dnia pewnego: E Am „Piękna rzecz się zdarzyła!”, F E Am E Am E Bo ona do niego wróciła. Am E Co się później wydarzyło Am E Domyśliłoby się dziecię. d Am On z radością, że aż miło E Mi przypomniał o sygnecie. a E Więc czym prędzej mu go dałem a E A przyjaciel do mnie w słowa: d Am „Ja zachowam Twój zegarek, E Am Wszak umowa, to umowa” F C Piszę słowa tej piosenki, G Am Bo go wciąż nie odzyskałem. F C Nic nie zdobi mojej ręki, G Am Choć już swoje wycierpiałem. F C „On wyrzucił Twój podarek E Am Do pudełka lub do lasu.” F Tak straciłem mój zegarek, E A wraz z nim poczucie czasu! Am E Lecz o zwrot nie będę prosić, Am E Bo zbyt podle się z tym czuję. Am E Próbowałem inne nosić, Am E Ale żaden nie pasuje. d Am Z samym sobą w wiecznej walce E Am Zmagam się z tą przypadłością, F Że ucieka czas przez palce, E A ja żyję wciąż przeszłością. Am E Nie wiem gdzie szukać pomocy Am E Na moje niewyspanie, Am E Bo nie mogę zasnąć w nocy Am E Gdy nie koi mnie tykanie. d Am Pojawiła się zawiłość E Am W ciemnym serca zakamarku. F Chciałbym komuś, dać mu miłość, E Lecz utknęła w tym zegarku! Am E A więc jestem pełen złości, Am E Ulga od niej będzie złotem. Am E Nie chcę mieć Twojej litości, Am E Chcę zegarek mieć z powrotem. F C Nie wiem, ile już minęło, G Am Czas mi zatrzymała strata. F Ile godzin upłynęło, E Czy to dni, czy to już lata? Am E To zbyt wiele mnie kosztuje. Am E Znowu prosić byś wracała. Am E Chociaż gdzieś pod skórą czuję, Am E Że zegarek nadal działa. F C Oto najstraszniejsza z bajek G Am Się zdarzyła właśnie mi. F Kiedy dałaś mi zegarek E By nam liczył dobre dni! Am E 3x Am E Am ↓ ↓ ↓