Nie kazała mi przysięgać e Na kolanach, że nie zdradzę, h Dotąd zawsze tego chciała, teraz nie. A A7 D/H7 Tylko tajemniczym szeptem e Rozkazała coś gitarze h I odchodząc rzekła: "...No to - trzymaj się." Cis7 Fis7 h/Fis7/h Ref: Struna za struną wciąż się rwie, Fis Fis7/h Już pękła "H", a wcześniej "E". Fis Fis7/h H7 Pewnie klasyczna wada fabryczna, e h Albo korozja mi je żre. Cis7 Fis7 h Fis h Minął tydzień i już porcik, Bar i piwo słodko niańczy, Ech, Hiszpance jakiejś dałem porwać się. A wieczorem przy kolacji, Chłopcy śpiewać chcą, potańczyć, Ja gitarę biorę, patrzę - pękła struna "G". A w Lizbonie prosi Zdzichu, Że turystkę spotkał - Szwedkę, Ale ta ze sobą koleżankę ma. Trudno - idę - przecież w biedzie, Żeglarz kumpla nie zawiedzie, Gdy wróciłem pękła cicho struna "H". No i wreszcie w Neapolu Były tańce i dziewczyny, Tam żeglarzy lubią, tam się o nas dba. A gdy rano powróciłem, To nie mogłem dojść przyczyny, Czemu pękły obie "E" i "D", i "A". Cały czas w powrotnej drodze Zakładałem nowe struny, Lecz pękały - jakże dziwny to przypadek. A tak chciałem móc na powitanie, Zagrać i zaśpiewać mojej żonie Ulubioną jej lambadę. Staję w drzwiach, zaczynam śpiewać, A to, co się później stało, Było gorsze niźli sztorm, czy salmonella. Teraz drapiąc się po gipsie, Dam wam radę taką małą, Nie śpiewajcie nigdy żonom a cappella.

Nie ka[a]zała mi przysięgać Na kol[h]anach, że nie zdradzę, Dotąd z[A]awsze tego [A7]chciała, teraz [D]nie.[H7] Tylko t[e]ajemniczym szeptem Rozkaz[h]ała coś gitarze I odch[Cis]odząc rzekła: "[Fis7]...No to - t[h]rzym[Fis7]aj s[h]ię." Ref: [Fis]Struna za struną w[Fis7}ciąż się [h]rwie, [Fis]Już pękła "[Fis7]H", [h]a wcześniej "[H7]E". Pewnie kla[e]syczna wada fabr[h]yczna, [Cis]Albo ko[Fis]rozja mi je [h]żre. [Fis / h] Minął tydzień i już porcik, Bar i piwo słodko niańczy, Ech, Hiszpance jakiejś dałem porwać się. A wieczorem przy kolacji, Chłopcy śpiewać chcą, potańczyć, Ja gitarę biorę, patrzę - pękła struna "G". A w Lizbonie prosi Zdzichu, Że turystkę spotkał - Szwedkę, Ale ta ze sobą koleżankę ma. Trudno - idę - przecież w biedzie, Żeglarz kumpla nie zawiedzie, Gdy wróciłem pękła cicho struna "H". No i wreszcie w Neapolu Były tańce i dziewczyny, Tam żeglarzy lubią, tam się o nas dba. A gdy rano powróciłem, To nie mogłem dojść przyczyny, Czemu pękły obie "E" i "D", i "A". Cały czas w powrotnej drodze Zakładałem nowe struny, Lecz pękały - jakże dziwny to przypadek. A tak chciałem móc na powitanie, Zagrać i zaśpiewać mojej żonie Ulubioną jej lambadę. Staję w drzwiach, zaczynam śpiewać, A to, co się później stało, Było gorsze niźli sztorm, czy salmonella. Teraz drapiąc się po gipsie, Dam wam radę taką małą, Nie śpiewajcie nigdy żonom a cappella.