Smutno mi, Boże, dla mnie na zachodzie Rozlałeś tęczę blasków promienistą Przede mną gasisz w lazurowej wodzie Gwiazdę ognistą Jak puste kłosy z podniesioną głową Stoję rozkoszy próżen i dosytu Dla obcych ludzi mam twarz jednakową Ciszę błękitu Choć mi tak niebo Ty złocisz i morze Smutno mi Smutno mi, Boże Ale przed Tobą głąb serca otworzę Smutno mi Smutno mi, Boże Jako na matki odejście się żali Mała dziecina, tak ja płaczu bliski Patrząc na słońce, co mi rzuca z fali Ostatnie błyski Dzisiaj na wielkim morzu obłąkany Sto mil od brzegu, sto mil przed brzegiem Widziałem lotne w powietrzu bociany Długim szeregiem Żem je znał kiedyś na polskim ugorze Smutno mi Smutno mi, Boże Choć wiem, że jutro błyśnie nowe zorze Smutno mi Smutno mi, Boże Żem często dumał nad mogiłą ludzi Żem nie znał prawie rodzinnego domu Żem był jak pielgrzym, co się w drodze trudzi Przy blaskach gromu Ty będziesz widział moje białe kości W straż nieoddane kolumnowym czołom Alem jest jako człowiek, co zazdrości Mogił popiołom Więc, że nieznane gotujesz mi łoże Smutno mi Smutno mi, Boże Że nie wiem, gdzie się w mogiłę położę Smutno mi Smutno mi, Boże Kazano w kraju niewinnej dziecinie Modlić się za mnie co dzień; a ja przecie Wiem, że mój okręt nie do kraju płynie Płynąc po świecie Na tęczę blasków, którą tak ogromnie Anieli twoi w niebie rozpostarli Nowi gdzieś ludzie w sto lat będą po mnie Patrzący — marli Więc, że modlitwa dziecka nic nie może Smutno mi Smutno mi, Boże Nim się przed moją nicością ukorzę Smutno mi Smutno mi, Boże

f Smutno mi, Boże, dla mnie na zachodzie Cis Rozlałeś tęczę blasków promienistą Gis Przede mną gasisz w lazurowej wodzie Dis Gwiazdę ognistą f Jak puste kłosy z podniesioną głową Cis Stoję rozkoszy próżen i dosytu Gis Dla obcych ludzi mam twarz jednakową Dis Ciszę błękitu Cis Choć mi tak niebo f Ty złocisz i morze Gis Dis Smutno mi Smutno mi, Boże Cis Ale przed Tobą f głąb serca otworzę Gis Dis Smutno mi Smutno mi, Boże f Jako na matki odejście się żali Cis Mała dziecina, tak ja płaczu bliski Gis Patrząc na słońce, co mi rzuca z fali Dis Ostatnie błyski f Dzisiaj na wielkim morzu obłąkany Cis Sto mil od brzegu, sto mil przed brzegiem Gis Widziałem lotne w powietrzu bociany Dis Długim szeregiem Cis Żem je znał kiedyś f na polskim ugorze Gis Dis Smutno mi Smutno mi, Boże Cis Choć wiem, że jutro f błyśnie nowe zorze Gis Dis Smutno mi Smutno mi, Boże f Żem często dumał nad mogiłą ludzi Cis Żem nie znał prawie rodzinnego domu Gis Żem był jak pielgrzym, co się w drodze trudzi Dis Przy blaskach gromu f Ty będziesz widział moje białe kości Cis W straż nieoddane kolumnowym czołom Gis Alem jest jako człowiek, co zazdrości Dis Mogił popiołom Cis Więc, że nieznane f gotujesz mi łoże Gis Dis Smutno mi Smutno mi, Boże Cis Że nie wiem, gdzie się f w mogiłę położę Gis Dis Smutno mi Smutno mi, Boże f Kazano w kraju niewinnej dziecinie Cis Modlić się za mnie co dzień; a ja przecie Gis Wiem, że mój okręt nie do kraju płynie Dis Płynąc po świecie f Na tęczę blasków, którą tak ogromnie Cis Anieli twoi w niebie rozpostarli Gis Nowi gdzieś ludzie w sto lat będą po mnie Dis Patrzący — marli Cis Więc, że modlitwa f dziecka nic nie może Gis Dis Smutno mi Smutno mi, Boże Cis Nim się przed moją f nicością ukorzę Gis Dis Smutno mi Smutno mi, Boże