C Byłem wczoraj na dworcu, nowoczesny świat G7 I ten nastrój wiecznej podróży, G7 Miałem trochę czasu z przerwanego snu, C Więc łaziłem, by czas się nie dłużył. Kolorowe światła i neonów blask, Mandarynki, banany i pizza, Marmurowe posadzki zasłała w krąg, Kolorowych kwiatów spódnica. Nagle w nozdrza mi wpadł zapach ostry jak nóż, Zapach wojny, głodu, cierpienia, Tam gdzie światła nie było, kłębek brudnych szmat I skulone ludzkie istnienie. Może lat miał czterdzieści, a może i sto I zapadłe w czaszkę oczy, A obok ten tłum, obojętny tłum, W którym byłem i ja tej nocy. Pomyślałem jak dureń, co też mógłbym mu dać, Ile mam przy sobie pieniędzy? A tu drugi i trzeci, więcej takich jak on, Niema prośba i ból, kwiaty nędzy. Może rolę siał, czy budował dom, Może walczył w Warszawskim Powstaniu, Dzisiaj tutaj śpi, marmurowy grób I posadzka gazetą posłana. Gdzieś tam może i wiatr, marynarski świat, Pełnym żaglem napięta lina I radosny rejs w ten dwudziesty wiek Co się prawie kończyć zaczyna. Hej! wy tam decydenci, naczelnicy świata, I przystanku "Warszawa Żałosna", Na warszawskich dworcach po kątach śpi Niekochana chora Polska. Hej! wy tam decydenci, naczelnicy świata, I przystanku "Ludzkie Zdrowie", Dziś na wszystkich dworcach świata śpi Niekochany chory czlowiek. Byłem wczoraj na dworcu, nowoczesny świat I ten nastrój wiecznej podróży, Miałem trochę czasu z przerwanego snu, Więc łaziłem, by czas się nie dłużył.

C Byłem wczoraj na dworcu, nowoczesny świat G7 I ten nastrój wiecznej podróży, G7 Miałem trochę czasu z przerwanego snu, C Więc łaziłem, by czas się nie dłużył. Kolorowe światła i neonów blask, Mandarynki, banany i pizza, Marmurowe posadzki zasłała w krąg, Kolorowych kwiatów spódnica. Nagle w nozdrza mi wpadł zapach ostry jak nóż, Zapach wojny, głodu, cierpienia, Tam gdzie światła nie było, kłębek brudnych szmat I skulone ludzkie istnienie. Może lat miał czterdzieści, a może i sto I zapadłe w czaszkę oczy, A obok ten tłum, obojętny tłum, W którym byłem i ja tej nocy. Pomyślałem jak dureń, co też mógłbym mu dać, Ile mam przy sobie pieniędzy? A tu drugi i trzeci, więcej takich jak on, Niema prośba i ból, kwiaty nędzy. Może rolę siał, czy budował dom, Może walczył w Warszawskim Powstaniu, Dzisiaj tutaj śpi, marmurowy grób I posadzka gazetą posłana. Gdzieś tam morze i wiatr, marynarski świat, Pełnym żaglem napięta lina I radosny rejs w ten dwudziesty wiek Co się prawie kończyć zaczyna. Hej! wy tam decydenci, naczelnicy świata, I przystanku "Warszawa Żałosna", Na warszawskich dworcach po kątach śpi Niekochana chora Polska. Hej! wy tam decydenci, naczelnicy świata, I przystanku "Ludzkie Zdrowie", Dziś na wszystkich dworcach świata śpi Niekochany chory czlowiek. Byłem wczoraj na dworcu, nowoczesny świat I ten nastrój wiecznej podróży, Miałem trochę czasu z przerwanego snu, Więc łaziłem, by czas się nie dłużył.