Mgła wschodzi z lasu Panie Majorze
Wiatr się po lesie snuje jak ptak
Już się szkopy nie tułają po borze
Niejednego przez nas trafił szlak
Jutro do wsi pewnie zajdziemy
Pies nie szczeknie - przecież my swoi
U mej matuli cokolwiek zjemy
Potem śpiewaniem do snu uka...

I dobrze odpocznie nim odejdzie w góry
lecz co Pan Major taki ponury?

Do diabła ze smiercią Panie Majorze
Pan szedł z nią razem w 39 - tym

Potem trza było sie z wojskiem łączyć
I miecze ostrzyć daleko za morzem
Myśmy czekali, bo wodza brakło
I chytry zwierz, co walczy bez oka
Wieści przesłali słowo sie rzekło
Nim biały orzeł z gór spikował...

I w piersi wroga wbił swe pazury
Lecz co Pan Major taki ponury?

I w piersi wroga wbił swe pazury
lecz co Pan Major taki ponury?

To nie był taki zwyczajny bój
Lufa się zgrzała jak klucze do piekła
Mocno się wrzynał w kieszeni nabój
I każda chwila jak wiecznośc się wlekła
Strasznie Pan dostał Panie Majorze
Jak mi Bóg miły nie mogło być gorzej
Krew się przelała przez głębokie rany
Archanioł Michał otworzył bramy

Pozdrówcie ode mnie Świętokrzyskie Góry
szepną i skonał Major Ponury

Skonał i odszedł odnaleźć swe góry
Serca bohater Major Ponury...