iść w stronę słońca Dwa Plus Jeden
He sent the correction
kasiasrasia
4 years ago
Comment: chwyty ustawione nad odpowiednimi sylabami (podejrzewam, ze w starej wersji strony było ok, tylko była inna czcionka). Uzupełniony tekst (brakowało ostatniej zwrotki)
Comment: chwyty ustawione nad odpowiednimi sylabami (podejrzewam, ze w starej wersji strony było ok, tylko była inna czcionka). Uzupełniony tekst (brakowało ostatniej zwrotki)
Instrument:
Guitar
Difficulty:
Tuning:
Difficulty:
Tuning:
A E
Iść, ciągle iść w stronę słońca.
fis D A
W stronę słońca aż po horyzontu kres.
A E
Iść, ciągle iść tak bez końca,
fis D A
Witać jeden przebudzony właśnie dzień.
C#7 fis D A
Wciąż witać go jak nadziei dobry znak.
C#7 fis D H7 E
Z ufnością tą z jaką pierwszą jasność odśpiewuje ptak.
Iść, ciągle być w tej podróży,
Którą ludzie prozaicznie życiem zwą.
Iść, ciągle iść jak najdłużej,
Za plecami mieć nadciągającą noc.
Z najprostszych słów swój poranny składać wiersz.
W kolorach dwóch raz zobaczyć to co niewidzialne jest.
A E
Iść, ciągle iść w stronę słońca.
fis D A D E
W stronę słońca aż po horyzontu kres.
A E
Iść, ciągle iść tak bez końca,
fis D A D E
Witać jeden przebudzony właśnie dzień.
Cis fis D A
Wciąż witać go jak nadziei dobry znak.
Cis fis D H7 E E7
Z ufnością tą z jaką pierwszą jasność odśpiewuje ptak.
Iść, ciągle być w tej podróży,
Którą ludzie prozaicznie życiem zwą.
Iść, ciągle iść jak najdłużej,
Za plecami mieć nadciągającą noc.
Z najprostszych słów swój poranny składać wiersz.
W kolorach dwóch raz zobaczyć to co niewidzialne jest.
Iść, ciągle iść, trafiać celnie
W zawianej piaskiem prawdy ślad
Być, sobą być niepodzielnie
Oczami dziecka mierzyć świat
Iść, ciągle iść w stronę słońca
W stronę słońca, aż po horyzontu kres
AIść, ciągle iść w stronę Esłońca.W stronę
F#msłońca aż po Dhoryzontu Akres. D E AIść, ciągle iść tak bez Ekońca,Witać
F#mjeden przebuDdzony właśnie Adzień. D E C# Wciąż witaćF#m go jak naDdziei dobry Aznak.C# Z ufnościąF#m tą z jaką Dpierwszą jasność B7odśpiewuje Eptak.E7 Iść, ciągle być w tej podróży,
Którą ludzie prozaicznie życiem zwą.
Iść, ciągle iść jak najdłużej,
Za plecami mieć nadciągającą noc.
Z najprostszych słów swój poranny składać wiersz.
W kolorach dwóch raz zobaczyć to co niewidzialne jest.
Iść, ciągle iść, trafiać celnie
W zawianej piaskiem prawdy ślad
Być, sobą być niepodzielnie
Oczami dziecka mierzyć świat
Iść, ciągle iść w stronę słońca
W stronę słońca, aż po horyzontu kres
AIść, ciągle iść w stronę słońca. E W stronę słońca
F#m aż po horyzontu krDes. A AIść, ciągle iść tak bez końca, E Witać jede
F#mn przebudzony właśnDie dzień. A C#7Wciąż witać go jF#mak nadziei dobDry znak. A C#7Z ufnością tąF#m z jaką pierwDszą jasność odśpiewuje ptaB7k. E Iść, ciągle być w tej podróży,
Którą ludzie prozaicznie życiem zwą.
Iść, ciągle iść jak najdłużej,
Za plecami mieć nadciągającą noc.
Z najprostszych słów swój poranny składać wiersz.
W kolorach dwóch raz zobaczyć to co niewidzialne jest.
Correction +4 -1
Status: ApprovedValue: 2 karma points
Votes and comments
Chords History
|
kasiasrasia
chwyty ustawione nad odpowiednimi sylabami (podejrzewam, ze w starej wersji strony było ok, tylko była inna czcionka). Uzupełniony tekst (brakowało ostatniej zwrotki)
Correction
4 years ago
|
Voted to reject with -40 points 4 years ago
Voted to approve with 100 points 4 years ago
Voted to approve with 30 points 4 years ago
Voted to approve with 5 points 4 years ago
Voted to approve with 50 points 4 years ago
Kamil, powiedz proszę, czemu głosujesz za odrzuceniem? Wypadałoby coś napisać... 4 years ago