Znowu się poddałeś sprzedałeś swe marzenia
Jesteś marionetką bez racji istnienia
Wyzwolone cienie niewolniczych myśli
Rzucają cię w otchłań strachu i zawiści

Odwieczna udręka szarej codzienności
Ukrywa oblicze twej osobowości
Tak jak marny pyłek przeznaczony na nic
Błąkasz się w ciemności cel twój dawno znikł