Zawsze tam, gdzie burzy się krew
Abdykują umęczone miłości
Żeruje pół szczur, a pół lew
Pół intruz, pół gość pośród gości

Nieco czulej przytrzyma dłoń
Poliże lepkim spojrzeniem
Zwierciadło znudzonych żon
Ich potajemne westchnienie

Bardziej gówniarz
Niźli dobrodziej
Naszych żon powszednich laurka
Mały złodziej
Lubiany złodziej
Coś jak wiewiórka

Dobrze wie, gdzie łatwy jest łup
Lecz sam zawsze unika wnyków
Poeta trywialnych słów
I wprost arcyksiążę uników

A gdy śpicie naiwnym snem
On wchodzi w wasze podwórko
Pani pyta, skąd ja to wiem?
Ano wiem...
Bo bywałem wiewiórką