Pan Marszałek w Belwederze,

W Belwederze, w Belwederze,

Chłopców z KOP-u kochał szczerze,

Kochał szczerze tak.

Sercu jego bliscyśmy,

Bliscyśmy, bliscyśmy,

Więc nie marszczył na nas brwi,

Swoich siwych brwi,

Lecz mówił:


„Brawo Kopiści, brawo Kopiści!

Chłopcy ogniści

I żołnierze zamaszyści.

Brawo Kopiści, brawo Kopiści!

Wierni, służbiści.

Cześć im, cześć!”


Dzielny nasz dowódca KOP-u,

Wódca KOP-u, wódca KOP-u,

Wciąż nas bierze do galopu,

Do galopu wciąż.

Ale gdy przyjedzie tu,

Do nas tu, do nas tu,

Twarde serce zmięknie mu

I pochwali nas Na pewno:


„Brawo Kopiści...”