AmJaskółka czarnyG sztylet, wydartDmy z piersi wiatru  E 
Nagła smutku kotwica, z niewidzialnego jachtu
Katedra ją złowiła w sklepienia sieć wysoką
Jak śmierć kamienna bryła
Jak wyrok na prostokąt.
Jaskółka błyskawica w kościele obumarłym
Tnie jak czrne nożyce lęk który ją ogarnia
JaAmskółka siosCtra burzy, Emżałoba frGuwająca   Am 
Ponad głowami ludzi w których troska się błąka
Jaskółka znak podniebny jak symbol nieuchwytna
Zwabiona w chłód katedry chrzest Bogai modlitwDa

Nie przetnie białej ciszy pod chmurą ołowianą
Lotu swego nie zniży nad łąki złotą plamą
Przeraża mnie ta chwila która jej wolność skradła
Jaskółka czarny brylant wrzucony tu przez diabła
NaAm wieczne wirowCanie na bezszEmelestną mękęG   Am 
Na gniazda nie zaznanie na przeklinanie piękna