- Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus      A
Formuły tej nauczył mnie przyjaciel           F#m
Myślałem o spowiedzi w formie listu           C# D
Lecz słowa napisane - brzmią inaczej          A E7 A
Nie zmusza mnie do tego próżność, trwoga      A
Ciekawość, nawyk, nastrój tej świątyni        F#m
Nie wierząc w Boga - obraziłem Boga           C# D
Grzechami następującymi:                      A E7 A

Za prawo me uznałem to, że żyję               A D A
Za własną potem wziąłem to zasługę            A D E
I - co nie moje - miałem za niczyje           F#m C# D A
Więc brałem, nigdy się nie licząc z długiem   A E A (E)
Uznałem, że mam prawo sądzić ludzi            A D A
Dlatego tylko, że mam tę możliwość            A D E
Poznawszy sposób - jak sumienia budzić        F#m C# D A
Zbierałem obudzonych sumień żniwo             A E A (E)

Bogactwo zła, którego byłem świadom           F#m E F#m
Było mi w życiu - tylko za ostrogę            F#m C# D
Cierpieniem cudzym żyłem i zagładą            D C# F#m E
Gdy cierpieć, ani ginąć sam - nie mogłem      A E A (E)
Stworzyłem świat - na podobieństwo Świata     F#m E F#m
Uznawszy, że na wszystko mam odpowiedź        F#m C# D
Lecz nie wyjąłem misy z rąk Piłata            D C# F#m E
I nie uniknął swojej męki - Człowiek          A E A (E)

Wierzyłem szczerze w wieczne prawo baśni
Co każe sobie istnieć - dla morału
Że życie ludzkie samo się wyjaśni
I wola ma jedynie służyć ciału
Więc nazywałem szczęściem nieodmiennie
To, co zadowoleniem było - z siebie
I nawet teraz bardzo mi przyjemnie
Że tak we własnych wątpliwościach grzebię

Bo widzę, że ta spowiedź - to piosenka        A D A
Dla siebie ją samego wykonuję                 A D E
To też grzech - więcej grzechów nie pamiętam  F#m C# D A
Ale tego jednego - nie żałuję                 A E A E

Bo widzę, że ta spowiedź - to piosenka        A D A
Dla siebie ją samego wykonuję                 A D E
To też grzech - więcej grzechów nie pamiętam  F#m C# D A
Ale tego jednego - nie żałuję                 A E A (D A E A D A)