Nie była to ścieżka prawdy lecz po prostu ścieżka              Em C Em
z rudym korzeniem w poprzek igliwiem po boku                   Em C Em
a las był pełen jagód i duchów niepewnych                      F Em

nie była to ścieżka prawdy bowiem nagle traciła swoją jedność  Em C Em
i odtąd już w życiu cele nasze niejasne                        F Em

Na prawo było źródło                                           F Em

jeśli wybrać źródło szło się po stopniach mroku                Em
w coraz głębszą ciemność wiódł nas na oślep dotyk              C Em
do matki elementów którą uczcił Tales                          Em C Em
by w końcu się pojednać z wilgotnym sercem rzeczy              F
z ciemnym ziarnem przyczyny                                    Em

Na lewo było wzgórze                                           F Em

dawało ono spokój i pogląd ogólny                              Em
granicę lasu jego ciemną masę                                  C Em
bez poszczególnych liści pnia poziomki                         Em
kojącej wiedzy że las jest jednym z wielu lasów                C Em

Czy naprawdę nie można mieć zarazem                            F
źródła i wzgórza idei i liścia                                 F Em
i przelać wielość bez szatańskich pieców                       F
ciemnej alchemii zbyt jasnej abstrakcji                        F Em