Kiedy staje przed nimi    Em
w cieniu podejrzenia      B7
jest jeszcze cały         Am
z materii światła         B7

eony jego włosów
spięte są
w pukiel
niewinności

po pierwszym pytaniu      Em
policzki nabiegają krwią  B7

krew rozprowadzają        Am
narzędzia i interrogacja  B7

żelazem trzciną wolnym ogniem
określa się granice jego ciała

uderzenie w plecy utrwala kręgosłup
między kałużą a obłokiem

po kilku nocach
dzieło jest skończone
skórzane gardło anioła
pełne jest lepkiej ugody

jakże piękna jest chwila
gdy pada na kolana
wcielony w winę
nasycony treścią

język waha się
między wybitymi zębami
a wyznaniem               Am B7
wieszają go głową w dół   Em D C B7

z włosów anioła           Em
ściekają krople wosku     Em
tworzą na podłodze        Bm
prostą przepowiednię      Bm