U zvykłym stanie hladziš na biełyja śniahi
Tvoj stan nirvany tabie znajomy i darahi
Hladziš na mora hladziš na chvalau bieły šum,
A bačyš horad, jaho stalovuju dušu.
A dzie šukać i dzie znajści i dzie schavać?
A jak ubačyć, jak pačuć, jak nie praspać?
Jak utrymać, jak nie pradać, jak nie prapić?
Kudy iści, čaho chacieć i što rabić?
Kalady blizka - pramień čarounaha vahniu
Tvajo dziacinstva by abudziłasia ad snu
I niedzie pobač sakret suśvietnaha śviatła
Znajšou jaho by, padniacca b tolki z-za stała.
A dzie šukać i dzie znajści i dzie schavać?
A jak ubačyć, jak pačuć, jak nie praspać?
Jak utrymać, jak nie pradać, jak nie prapić?
Kudy iści, čaho chacieć i što rabić?
Usio jak treba - usio pamiž dabrom i złom.
Haryć papiera, daje dryhotkaje śviatło.